Sid Saren

Osobowość
Honor 4
Przygoda 3
Reputacja 2

Przeznaczenie
Zemsta

Żywotność i stany zdrowia 
29 (8/15/22/29)

Wyposażenie:
Katana rodzinna(3k3+2xSi)
Nóż w cholewie buta
Zestaw podróżnika
4noże do rzucania
100 denarów

Manewry:
Rzucane:
-2 noże
Walki bronią:
-potężny cios
-drugi atak
-cios obrotowy

Zbroja: brak

Magia 
Obrona (czary/modlitwy/znaki) 1/1/1

Walka 
Obrona (dystans/broń/wręcz) 2/6/4

Pozostałe współczynniki
Szybkość marszu 32 km/8h 
Szybkość w walce 15 m/rundę 
Udźwig 45 kg
Udźwig maksymalny 140 kg

* * *

Kto zacz?

Jest ciemna, letnia noc. Samotny zakapturzony, podróżnik przemierza las w kierunku małej wioski.Co jakiś czas jakieś małe stworzonko przebiegnie mu pod stopami biegnąc do swojej norki.
-Hola panie gdzie to się wybierasz? – słowa te zostały wypowiedziane przez człowiekaktórego twarz wyglądała jakby kopnięta przez konia.
Cisza.
– Co pan głuchy że nie odpowiada hehe.
– Chłopaki mam tu jakiegoś niemowę.
Za krzaków wyszło trzech mężczyzn podobnych do pierwszego.
– Dawaj pieniądze albo matka twa cię nie pozna.
Cisza.
– Chyba trzeba go rozruszać szefie.
– Ja się tym zajmie.
Jeden z oprychów podszedł do obcego na długość ręki. Zamachnął się. Szczęk wyjmowanego ostrza z pochwy. Błysk.Zaplamione ostrze katany świeciło karmazynowym blaskiem.
– On zabił Markusa. Zabić chama.
Trzech oprychów ruszyło na zakapturzonego. Ostrze zawirowało w powietrzu. Pierwszą ofiarę zaciął szybkim cięciem w podbrzusze potem z obrotu odrąbał głowę.Następnie szybkim pchnięciem na wysokości splotu zakończył żywot drugiego zbira.Szefa zostawił na koniec. Twarz oprycha przybrał wyraz dziecka błagającego o przebaczenie.Błysk. Była ciemna, letnia, spokojna noc. 

* * *

– Karczmarz, gorzałę dla wszystkich – zakrzyknął jakiś człowiek w barze.
– Już podaje panie Uben.
W karczmie panowała wesoła atmosfera. W powietrzu unosił się zapach pieczeni z dzika i piwa.Co jakiś czas jakiś wieśniak próbował obmacać kelnerkę. Krótko mówiąc to zawsze.Skrzyp drzwi zwrócił uwagę wszystkich zgromadzonych. Osoba w czarnym płaszczu z kapturem weszła do karczmy.Nikt nie oderwał wzroku od nieznajomego. Swe kroki skierował w stronę karczmarza.
– Słucham pana?
Postać wyjęła kartkę i napisała: Butelkę dobrego wina, pieczeń z królika i pokój.
– Oczywiście należy się 7 denarów – rzekł lekko zdezorientowany karczmarz.
Postać usiadła przy najbliższym stole. Zebrani w karczmie wrócili do swoich zajęć.W karczmie znów zrobiło się wesoło. Po skończeniu jedzenia postać wybrała się na górę do swego pokoju i udała się spać.

* * *
Była wiosenna noc. Na niebie ukazała się czerwona łuna, która nie zapowiadała nic dobrego.Ogień płonął wszędzie. Cały dobytek Dom, stajnia, pola uprawne, spichlerz, wszystko płonęło.
– No i co, opłacało się sprzeciwiać panu Axirowi psi synu? – Bandyta kopnął mężczyznę w brzuch.
– Patrz co my tu mamy Axel. Ten cham ma niezłą dziewkę może se po używamy.
– Niezły pomysł, chodźcie chłopaki.
Czterech gości podeszło do kobiety. Rozerwało jej ubranie i zabrali się do kobiety.Ale ona była ponad to nie dawała rozkoszy łajdakom, jak by coś ukrywała… Patrzyła się w dal…Dziecko przyglądało się temu zdarzeniu ze strachem w oczach. Ogień, ból, gwałt, przemoc, zło …..W jego sposobie myślenia nastąpiła zmiana, w jego głowie były tylko dwa uczucia złość i zemsta.Wybiegł z ukrycia gdzie matka kazała mu czekać, złapał łopatę i walnął nią z całej siły bandytę, który se właśnie używał.Trysnęła krew.
– Pier…. gówniarz, dajcie mi go tu.
Bandyci złapali młodego.
– To cię nauczy.
Axel zaczął okładać kopniakami młodziaka po wszystkich częściach ciała.
– I to na pamiątkę.
Wyjął nóż, Dał znak swoim kompanom by otworzyli mu szczękę i….