Wygląd laski:

Wykonana jest z Bardzo szlachetnego drewna koloru białego. Dodatkowo ozdobiona jestbiałymi kamieniami. Jedyny element innego koloru to zwieńczenie całej laski, na jej szczycie umieszczony jest czarny kamień, najprawdopodobniej obsydian, w kuli. Długość laski wynosi okołó170 cm

Laska jest składana. Gdy nie jest używana spoczywa w skórzanym sztywnym tubusiedługości 45 cm (wtedy jest nieaktywna). Po jej wyjęciu MOŻNA ją złożyć i dopieropołączenie czwartego elementu powoduje jej aktywacje. Wszystkie części stanowią całość, gdyż łączy je złota nić wewnątrz laski (tak jak maszty namiotu).

Działanie laski:

Laska ta ma podwójne działanie.

Przede wszystkim, zgodnie ze swoją nazwą, pozbawia swego właściciela wzroku.

Po drugie kieruje oślepionym tak by mógł się bezpiecznie poruszać nie wpadające na przeszkody.

Jej działanie jest o tyle trudne do wykrycia, iż swoją moc ujawnia nie od razu,a po jakimś czasie i to powoli. Osoba, która jej używa początkowo nie dostrzega najmniejszych objawów utraty wzroku. Zmiany pojawiają się dopiero po mniej więcej tygodniu lub dwóch (w zależności od odporności poddanej jej działaniu osoby). Niestety (nawet jeżeli potencjalna ofiara domyśli się gdzie jest źródło jej nieszczęścia) odrzucenie laski nie powoduje zatrzymania się „choroby”, tak więc z racji na użyteczność przy poruszaniu się nie opłaca się jej pozbywać.

Są dwie metody pozbycia się ślepoty wywołanej przez laskę. Pierwsza przez zdjęcie klątwy co spowoduje rozpadnięcie się w proch przedmiotu. Druga metoda (znana z bajek), to przekazanie jej innej osobie. Jest wszelako jeden warunek. Osoba obdarowywana musi otrzymać „podarek” bezpośrednio z rąk tego, który jej używa (laska musi być aktywna, a nie zamknięta w tubusie). W takiej sytuacji wzrok zacznie powracać tak szybko jak pogarszać się u nowego właściciela (nie wcześniej niż po tygodniu).

Historia powstania Laki

Laskę stworzył czarodziej o imieniu Kareh’n Wah. Mag ten był bez pamięci zakochany w córce księcia Kryspina z Baccala (zanim tereny te ogarnął Nilfgard) na którego dworze rezydował. Niestety o rękę pięknej Izabelli zabiegał również wielki podróżnik i odkrywca Ambrosimus. Znany był on z tego, że przy każdej okazji opowiadał o swoich rozlicznych podróżach i przygodach. Wszystkie swe opowieści kończył sentencjonalnym zdaniem:
„To com tam widział było tak …(piękne, niebezpieczne, niesamowite itp.)… ,że pewien jestem, że nic piękniejszego już nigdy nie zobaczę”.

Przebiegły mag chcąc spełnić „marzenie” swego konkurenta do ręki pięknej Izabelli ofiarował mu ową stworzoną przez siebie laskę. Oczywiście laska zapieczętowana w tubusie została podróżnikowi doręczona jako prezent od nieznajomego.

Zdziwiony tak pięknym upominkiem Ambrosimus przyjął upominek i zaczął go używać. Po kilku dniach wzrok jego zaczął się pogarszać, a laska którą otrzymał zaczyna kierować jego krokami. Po dwóch tygodniach całkowicie oślepł i wzroku nie odzyskał już nigdy,

Na zakończenie tej historii warto wiedzieć, iż księżniczka wyszła za podróżnika. Gdy przyjmowała jego oświadczyny powiedziała:
„Od tego dnia moje oczy będą patrzyły dla nos obojga”

a potem żyli długo i w sumie całkiem szczęśliwie.

P.S.

1.Historia tej laski to uważam całkiem ciekawy pomysł na scenariusz.
2. Bajarzom oczywiście doradzam zachować w tajemnicy sposoby zdjęcia ślepoty. Może natkną się na Geralta z Rivi, który wtajemniczy ich w historie tej laski i poradzi jak pozbyć się ślepoty. A może w drużynie znajdzie się wiedzmin, któryporadzi sobie z klątwą? Niech się hanza troszkę napoci