„Potęga szybkości, czyli kilka przedmiotów dla wiedźmina”


Różne:

Wywar z liścia Dwibertusa

Pozwala wiedźminowi wpaść w trans, podczas którego może on zregenerować siły w ciągu 12 godzin. Jeżeli nic nie przerwie transu, wiedźmin po 12 godzinach odzyska całą żywotność. Trans nie przywraca PW, ani PM, jak podczas normalnego odpoczynku. Wszystkie zmysły, oprócz dotyku będą w stanie uśpienia. Jeżeli jakakolwiek rzecz poruszy wiedźmina, trans się przerwie, pozostawiając wiedźminowi tyle żywotności, ile posiadał przed rozpoczęciem transu. Zaleca się przed wpadnięciem w trans złożyć znak Yrden. Szacowana cena: 500 denarów

Srebrna i złota mewa

Srebrna mewa pozwala wiedźminowi na 6-cio godzinną aktywność, aktywność daje mu na ten czas 3k3 PM. Złota mewa pozwala na 24-o godzinną aktywność, którą trzeba potem odespać, ale daje 5k3 PM. Jeżeli tego eliksiru skosztuje (przez przypadek) osoba niebędąca wiedźminem, wykonuje test wigoru o trudności 6, albo zginie. Jeżeli jednak test się powiedzie, otrzymuje ona obrażenia (3k3 dla srebrnej i 5k3 dla złotej mewy)
Szacowana cena: Srebrna 300 denarów, złota 500 denarów

Historia
Eliksiry te zostały wymyślone przez wiedźmina imieniem Irredan. Twierdził on, że obecne wiedźmińskie wywary są po prostu do d…, i postanowił sam stworzyć jakiś godny prawdziwego wiedźmina eliksir. Początkowe próby nie były zbyt pomyślne. Cały czas testował je na sobie, co znacznie nadwerężyło jego zdrowie. Mimo jednak wszystkich trudności udało mu się stworzyć kilka porządnych eliksirów. Rok później zmarł w męczarniach, jakie sam sobie zgotował, testując swoje eliksiry na sobie. Jego przepisy zostały ukryte w jego pracowni, ukrytej wysoko w górach ognistych.

Jak wprowadzić?
Można podsunąć graczom jakiegoś łotrzyka, który całkowicie przez przypadek usłyszał legendę o pewnej pracowni wiedźmińskiej, w której miały powstawać niestworzone rzeczy. Może on zaproponować graczom wspólną wyprawę w poszukiwaniu tej pracowni. Podział łupu niech pozostanie w kwestii Bajarza. Oczywiście gracze mogą w każdej chwili zabić kradzieja, a łup zagarnąć dla siebie…

Magiczna osełka

Historia
Powstałą ona w wyniku przypadkowego odbicia magicznej energii zaklęcia prosto w drobny kawałek skałki. Wiedźmin, który odbijał zaklęcie, zabrał ze sobą ten kawałek i zaczął go używać jako osełkę. Zauważył, że jego broń po zaostrzeniu jej tą osełką zdawała się być ostrzejsza i mocniejsza niż zwykle. Wiedźmin podzielił się tym zjawiskiem z kilkoma znajomymi kowalami, którzy rozpoczęli sprzedaż

Można jej używać do ostrzenia wszelakiej broni siecznej. Broń taka przez jedną walkę zadaje dodatkowo 2 obrażenia od magii, oraz pozwala ranić przeciwników odpornych na żelazo, zadając jednak tylko połowę obrażeń (przy srebrnych broniach obrażenia nie zmniejszają się. Broń należy ostrzyć przez godzinę, w celu nasycenia jej magiczną energią.

Jak wprowadzić?
Osełkę tą można znaleźć w wąskim gronie kowali, którzy zamieszkują tereny gór Amell. Kowal nie powinien dużo gadać o czymś takim, ale gdyby już zaczął, to powinien sprzedać ją w cenie ok. 2000 denarów. Oczywiście można się targować?

Kamień ogniskujący

Kamień szlachetny na kształt pudełka o wymiarach 20cm x 10cm x 2cm. Aktywuje on zaklęcie „Ognisko”, kosztujące 1 PM i pozwalające z bardzo małego kawałka drewna stworzyć dosyć duże ognisko, które nie zgaśnie dotąd, dopóki posiadacz nie wyrazi takiego żądania. Zaklęto w nim 2 PM, przywracające się w tempie 1 PM w 6 godzin.

Siedmiomilowe buty

Zwykłe, lekkie byty, w których zaklęto magiczną moc. Działają one w ten sposób, że dają posiadaczowi możliwość szybszego poruszania. Zwiększają one poruszanie o 1, maksymalnie do legendarnego, czyli gdy postać korzystająca z butów ma legendarne(5) poruszanie, nawet te buty tu nie pomogą…

Historia
Przedmioty te zostały stworzone przez pewnego maga, który większość czasu spędzał w drodze. Jako że podróż oraz zbieranie drzewa na opał było dość kłopotliwe, postanowił on natchnąć zwykłe przedmioty magiczną mocą, co znacznie ułatwiło mu przemierzanie pieszo dużych odległości.

Jak wprowadzić?
Wprowadzenie tych przedmiotów może być nieco kłopotliwe, jako że mag nie dzielił się tym przedmiotem z nikim. Można go znaleźć u np. handlarza magicznymi przedmiotami lub u jakiegoś maga, lecz odkupienie nie powinno być zbyt łatwe. Cena kamienia nie powinna być niższa niż 3000 denarów, a butów ok. 5000 denarów.

Broń i zbroje

„Zbawiciel”

Historia
Broń powstała w wyniku przeróżnych działań magicznych, polegających na zmniejszaniu masy broni, nie zmniejszając jej skuteczności. Powstała ona na początku tworzenia zakonu rycerzy-magów. Jeszcze nie znano określenia „wiedźmin”, nie wiadomo było też, jakich mutantów stworzą te przemiany.
Broń stworzono specjalnie dla nich, jako że mieli oni być zbawcami ludzkości.
Jednak po pierwszych przemianach, gdy magowie ujrzeli zmiany, natychmiast poprzestali na badaniach, bronie te jednak zostały do użytku nowo powstałych wiedźminów. Teraz tylko nieliczne okazy można znaleźć w warowniach i szkołach wiedźmińskich. Mało jednak prawdopodobna jest sprzedaż miecza osobie niebędącej wiedźminem.

„Zbawiciel” jest potężnym, wiedźmińskim mieczem. Wygląda jak miecz półtoraręczny, dł. ok. 130 cm, z bogato zdobioną głownią, rękojeść ze skóry amfisbeny, co zapobiega wyślizganiu się broni, jelec zagięty mocno ku ostrzu.
Zadaje 3k3 obrażeń (+ obrażenia zależne od umiejętności walki bronią), jest bardzo lekki, co ułatwia posługiwanie się nim. ST trafienia i manewrów oraz koszt manewrów zmniejsza się o 1. Aby używać broni, należy posiadać minimalnie dobrą(3) zręczność i walkę bronią. Jako że broń jest przeznaczona dla ludzi zaprawionych w bojach, wraz ze wzrostem umiejętności walki bronią i zręczności zwiększają się zadawane przez broń obrażenia. Zwiększenie poziomu walki bronią zwiększa obrażenia broni, a zwiększając zręczność zwiększą się obrażenia dodatkowe, przy większej ilości sukcesów, niźli wymagano. Osoba posiadająca dobrą(3) zręczność za każdy dodatkowy sukces zada 3 obrażenia (tak jak normalnie), a osoba o świetnej(4) zręczności zada 4 obrażenia, zamiast 3.

Jak wprowadzić?
Osoby niebędące wiedźminami mogą sobie pomarzyć o tym mieczu. Wiedźmini mogą dostać tą broń tylko w szkole, w której pobierali nauki. Wiedźmin może zakupić miecz u naczelnego zbrojmistrza szkoły. Szacowana cena: 15000 denarów.


„Strażnik”

Historia
Powszechnie wiadomo, że Wiedźmini lubią lekkie stroje, które nie ograniczają ich ruchów. Niestety, nie zapewniają przy tym zbyt dobrej ochrony. Grupie Kaedwenskich płatnerzy, regularnie zaopatrujących warownię Kaer Morhen w broń i zbroje, udało się pogodzić obie sprawy. Otóż stworzyli oni miękką zbroję z dwóch warstw mocnej skóry, pomiędzy które wprowadzono niewielkie płytki. Zbroja ta wcale nie ograniczała ruchów oraz zapewniała skuteczną obronę. Jedynym problemem był brak możliwości używania kolczych zbroi, ze względu na grubość zbroi. Można było jedynie stosować zbroje płytowe, a „strażnik” doskonale chronił przed obtarciami powodowanymi przez zbroje płytowe. Zbroja była przeznaczona bezpośrednio dla wiedźminów, jako że nie potrzebowali oni żadnych cięższych zbroi.

Zbroja okrywa całe ciało, nie ogranicza ruchów. Jej wyparowania wynoszą 3, ale nie można używać z nią kolczug. Nie daje żadnych ujemnych modyfikatorów.

Jak wprowadzić?
Zbroję taką można dostać u Kaedwenskich płatnerzy, lecz postacie niemające wcześniej styczności z tą zbroją, nie powinni dowiedzieć się o niej od razu. Można podczas historii wprowadzić jakiegoś człowieka, który chciałby okraść jednego z tych płatnerzy, a jeżeli postacie nie zgodziłyby się na to, wiedziałyby już o tejże zbroi, i mogłyby kupić ją od któregoś z płatnerzy. Szacowana cena: 350 bizantów, czyli 4200 denarów

Od autora
Prosiłbym o jak najbardziej obiektywną i szczerą ocenę, oraz przysyłanie wszelkich uwag na adres [email protected]