Artykuł ten ma na celu ukazanie wszystkim osobom które sądzą że gra postacią wiedźmina to czysta przyjemność że są w błędzie, że odgrywanie postaci pozbawionej emocji i uczuć jest trudne i czsem kłopotliwe. Artykuł napisany został na podstawie moich własnych spostrzeżeń i doświadczenia grania wiedźminem.

Bo ty jesteś wiedźminem i żadnych emocji doznawać nie możesz.
„Okruch lodu”

      Jako fani prozy Andrzeja Sapkowskiego wszyscy wiemy kim są Wiedźmini i czym się zajmują, gdzie i jak powstają. Wiedźmini poddawani byli licznym próbą i mutacją przez które są tak doskonali w swym fachu. Mają wiele zalet takich jak: szybkość, doskonały słuch i wzrok, są zręczni i zwinni oraz doskonale władają mieczem i są bezwzględni w stosunku do potworów. Żaden wiedźmin nie zawaha się zabić przestraszonego bazyliszka gdyż wie że ten stanowi zagrożnie, będąć człowiekiem mógłby się zawahać czy może okazać mu litość, zostawić biedne stworzenie, gdyby wiedźminowi kiedykolwiek przemknęła taka myśl przez głowę mógł by ją szybko stracić gdyż potwór prawie nigdy się nie waha a w szczególności głodny. Dlatego właśnie wiedźmini pozbawieni są uczuć i emocji by nie móc okazać litości lub co gorsze polubić biednego małego przestraszonego i niezwykle niebezpiecznego pupilka. Nie posiadaniem takowych ludzkich aspektów wiedźmin staje się niezwykle niebezpieczną maszyną do zabijania potworów obdarzoną jedynie zdrowym rozsądkiem i chłodną kalkulacją ( po co zabijać rzeźnika który mści się niewiadomo z jakiego powodu wystarczy go tylko obezwładnić bo będzie się miało całą wieś na karku). Przypuśćmy pewną sytuację, wiedźmin na polu bitwy. Może będzie walczył z wrogiem lecz raczej z przymusu, będzie to walka w obronie własnego życia, bynajmniej nie kraju, bo czym dla wiedźmina jest państwo? Dla niego jest to tylko kawałek ziemi połączony kulturą i językiem tymczasem dla człowieka, obywatela tego kraju, będzie to jego dom, JEGO państwo za które jest gotów zginąć i rzeczywiście rzuci się w wir walki by zginąć za kraj, by może w jakimś stopniu pomóc swym rodakom tymczasem wiedźmin za nic nie rzuci się w paszcze bestii wprost przeciwnie będzie starał się od niej uciec, bo po co ryzykować, co on będzie z tego miał, satysfakcję, będzie zadowolony? Nie, ponieważ nie jest zdolny do bycia zadowolonym.

Emocje
      Czym tak właściwie są emocje? Emocje, silne wzruszenie, podniecenie, przeżycie – związane z tym, że człowiek jest systemem reagującym na siebie i na swoje stosunki z otoczeniem. Mają swój znak (+) – rozkosz, przyjemność, zadowolenie lub (-) – cierpienie, przykrość, niezadowolenie.

      Każdy z nas może powiedzieć że wie kim jest prawdziwy, zwyczajny wiedźmin, ale czy to prawda? Czy Geralt był zwyczajny, w końcu to na nim opieramy naszą wiedzę. Geralt jako jeden z nielicznych przeszedł dodatkową mutację i tylko on ją przeżył. Wszelkie myśli i wybory Białego Wilka opisane w książce są zupełnie ludzkie i podparte emocjami: strachem, złością czy przyjemnością. Odgrywając naszego wiedźmina, normalnego zwyczajnego wiedźmina nie możemy wzorować się na psychice Geralta gdyż jest ona odmienna od reszty wiedźminów, jest zupełnie ludzka. Więc grają postacią wiedźmina i chcąc nim żeczywiście być trzeba stworzyć go od zera, nie opierając się na Geralcie który szlachetnie nie zabijał potworów gdzieś na odludziu „bo one były tam pierwsze”, co wcale nie oznacza że nasz wiedźmin ma być bezmyślną maszynką do zabijania, musi się on kierować zdrowym rozsądkiem i rozsądnym myśleniem a nie emocjami. Grająć zabójcą potworów trzeba pokazywać że się niema emocji ani uczuć w końcu wiedźmin nie wie co to współczucie czy rozkosz, pijąc piwo nie może odczuwać przyjemność, piwo może reagować na jego zmysły nigdy nie na emocje. Podobnie jest z seksem, wiedźmin nie jest do końca zdolny do uprawiania seksu gdyż niepotrafi się podniecić, widok zgrabnych kształtów kobiety bądź mężczyzny nie sprawia mu przyjemności. Co do strachu, wiedźmini nie powinni go czuć gdyż jest to zupełnie ludzka reakcja spowodowana przez jakieś wewnętrzne lub zewnętrzne bodźce np. niespodziewany ruch czy przypomnienie sobie drastycznych scen z dzieciństwa, tego wiedźmini również zostali wyzbyci by żaden potwór nie mógł ich zaskoczyć, ma to się dobrze do samej gry wyobraźni lecz gorzej jest gdy nagle trzeba rzucić test zimnej krwi. Tracąc możliwość odczuwania emocji nauczyli się doskonale je postrzegać, wiekszość wiedźminów to utaletowani empaci zdolni odczuć czy potwór się ich boi czy też nie.

Uczucia
      Czym są uczucia? Uczucie, proces psychiczny odzwierciedlający stosunek jednostki do otoczenia, do jego elementów i do samego siebie. Pojęcia uczucia używa się czasem jako synonimu emocji, w psychologii jednak stosuje się je w celu określenia tej kategorii procesów, które są produktem rozwoju społecznego jednostki i wynikają z zaspokojenia lub niezaspokojenia charakterystycznych tylko dla człowieka potrzeb psychicznych. Przykładami tak rozumianych uczuć są np.: miłość, zazdrość, wstyd.
      Pisząc o uczuciach już na początku nawiąże do Geralta i Yennefer, Geralt jako jedyny wiedźmin miał uczucia i potrafił nimi kogoś obdarzyć. Zakochał się w pięknej czarodziejce. Polubił i pokochał jak brata trubadura Jazkra i obdarzył ojcowcką miłością królewnę Cirillę. Zrobił coś co żaden inny wiedźmin nie jest nawet wstanie sobie wyobrazić. Wiedźmin którym będziemy grali tym bardziej nie będzie wstanie nikogo obdażyć uczuciami bądź się choćby zawstydzić. A co z towarzyszami z drużyny? Wiedźmin nie będzie mogł ich polubić więc będą oni tylko towarzyszami w podróży, walce czy śmierci.
      Podsumowując jeśli bajarz nie obdarzy naszego wiedźmina zdolnością odczuwania emocji czy uczuć pozostaje nam ciężka praca w odgrywaniu naszej kamienno podobnej postaci, co wcale nie jest proste i proste być nie musi. Więc niedowiarki może walka wiedźminem jest prosta, może postać zabójcy potworów posiada dużo plusów w walce ale w czymś musi być dobra, co do minusów, to jednym wielkim minusem wiedźmina jest brak emocji i uczuć, przekreśla to nawet przyjemność żartowania przy ognisku po cały dniu drogi. Jest to naprawdę trudne, ale czy ktoś mówił że życie jest proste?