Armaggon

Armaggon

Kapłan wbiegł w ślepą uliczkę. Nie miał już gdzie uciekać. Po chwili wbiegli za nim czterej mężczyźni z wyciągniętymi pałkami. Na ubraniach wyszyte mieli płomienie.
– Już nie uciekniesz, heretyku… Spłoniesz na stosie, szczurze, ale najpierw trochę się zabawimy…
Kapłan padł na ziemię i zaczął mamrotać modlitwę, podczas gdy mężczyźni niespiesznie do niego podchodzili.
– Spójrzcie tylko… Twój plugawy bożek ci nie pomoże, śmieciu!
Strażnik machnął pałką w leżącego kapłana. Pałka odbiła się od czegoś twardego.
– Co do… O kur**! Strażnik cofnął się i potknął, upadł pod nogi pozostałym trzem, którzy stanęli z otwartymi ustami i gapili się przed siebie. Kapłana nie było już przed nimi. Stał tam dwumetrowy potwór, z kościanym zewnętrznym szkieletem pulsującymi pod nim mięśniami i organami. Jego nogi przypominały kocie, a z nad dłoni wystawały półmetrowe kościane kolce. Stwór spojrzał na nich swoimi czarnymi oczami.
Po chwili z uliczki wyszedł zakrwawiony kapłan, ledwo trzymający się na nogach. Miał na sobie podarte ubranie strażnika Wiecznego Ognia ,na którym było widać ślady wnętrzności poprzedniego właściciela. W myślach kapłan układał modlitwy dziękczynne dla swego boga.

Kult Armaggona istnieje od 22 czerwca 1198. Z początku był odłamem kultu Corama Agh Tera. Wtedy to jeden z kapłanów miał nocną wizję, w której objawił mu się bóg, nie był to jednak Lwiogłowy Pająk. Wkrótce potem kapłan uciekł i założył kult Armaggona, gdyż tak według niego przedstawił się bóg. Od tamtego czasu kult rozwijał się w tajemnicy, a kapłani byli bardzo ostrożni. Zgromadzenia wyznawców powstawały głównie na południu Kontynentu, w Lyrii i Aedirn, z czasem rozszerzyły się na pozostałe kraje. Religia ta została odkryta wprawdzie później niż kult Corama, ale wyznawcy byli ścigani z większą zaciekłością, gdyż władza nie chciała dopuścić do dalszego rozwijania się plugawej religii. Mimo wszystko kult rozwijał się, a w czasach wojen z Nilfgaardem zyskał wielu nowych wiernych, dorównując niemal kultowi Corama Agh Tera.

Armaggon jest bóstwem krwi i chaosu. Jego wyznawcy to głównie ludzie, okaleczeni, ci którzy doświadczyli wielu cierpień bądź zadający ból innym. Kult propaguje życie z dnia na dzień, oddawanie się cielesnym i duchowym przyjemnościom w imię Armaggona, nawet jeśli osiąga się to przez zabijanie. Jego kapłani propagują wizję świata pogrążonego w anarchii, gdzie silni będą stąpać we krwi słabych błogosławieni przez Armagona, a po śmierci najwierniejsi odrodzą się potężniejsi, by szerzyć chaos.

Armaggon jest często wyobrażany jako czerwona modliszka lub drapieżne zwierzę. Kapłani nie noszą żadnych symboli, jedynie na szatach mają czasem wyszyte czerwone kły lub przednie ramiona modliszki. Wierni to fanatycy, gotowi zrobić wszystko, co każą im kapłani dla swojego boga.
Świątynie Armaggona to zwykle przebudowane piwnice i loszki, w których zbierają się wierni. W centralnym miejscu zawsze znajduje się solidny, kamienny ołtarz, który na środku ma okrągłe zagłębienie na krew. Podczas ceremonii, które odbywają się wyłącznie w nocy, w ofierze zostaje złożone zwierzę lub człowiek, po czym wszyscy uczestnicy obmywają twarze jego krwią, na znak oddania Armaggonowi. Kapłani podczas uroczystości noszą czarno-czerwone szaty. Na ulicy wierni nie wyróżniają się niczym, często nawet nie pozdrawiają, aby utrzymać kult w tajemnicy.

Podczas roku obchodzone są dwa święta pierwsze 22 czerwca znane jako Dzień Krwi, które upamiętni dzień założenia kultu, według przepowiedni tego dnia ma także zstąpić Armaggon, aby ukarać niewiernych. Drugie święto obchodzone jest pierwszego stycznia, kiedy to wszyscy wyznawcy zbierają się i modlą, aby bieżący rok był rokiem zstąpienia boga. Podczas tych świąt, po modłach odbywają się orgie, które nierzadko kończą się śmiercią niektórych uczestników ich zwłoki zostają później spalone a wierni proszą Armaggona, aby przyjął ich dusze, by dniu zejścia swego boga na ziemię (dzień ten wierni nazywają Armageddonem) mogli karać niewiernych.

Relikwia
Święta Krew
Moc: średnia
Opis: Jest to fiolka krwi poświęconej przez kapłanów Armaggona. Po wypiciu kilku kropel postać traktuje się, jakby była pod wpływem modlitwy ochronnej. Świętą krew można otrzymać jedynie podczas ceremonii od kapłana Armaggona.

Modlitwy wyznawców Armaggona
Wyznawcy Armaggona mogą poznać modlitwy z podręcznika (poza modlitwami o uzdrowienie i uleczenie). Dodatkowo każdy kapłan Armaggona powinien znać poniższe modlitwy:

Modlitwa o przekazanie życia
Koszt PM: 5 (plus 2 za każde k3 żywotności)
Modyfikator Trudności: 3
Koszt w WPR: 30
Czas trwania: stały
Czas rzucania: 3 minuty
Sposób odmawiania: F, K (Kapłan odmawia modlitwę, w tym czasie energia życiowa przechodzi z wybranej przez kapłana osoby lub zwierzęcia na uzdrawianego)
Obrona magiczna: tak
Działanie: Kapłan leczy wybraną osobę (lub siebie) kosztem innej osoby (lub zwierzęcia), która traci tyle samo PŻ ile kapłan wyleczył, a na jej ciele pojawiają się wszystkie rany, które posiadał uzdrawiany. Aby energia życiowa została przekazana kapłan musi przez cały czas odmawiania modlitwy widzieć osobę, od której pobierze energię bądź posiadać przedmiot, do którego osoba ta jest przywiązana.

Modlitwa o ukrycie
Koszt PM: 10
Modyfikator Trudności: 3
Koszt w WPR: 50
Czas trwania: 30 minut
Czas rzucania: 5 minut
Sposób odmawiania: F (kapłan modli się cicho o zesłanie łaski), K (kapłan ma dzień na złożenie ofiary, inaczej przez tydzień będzie miał wielkiego pecha automatyczny wynik 1 na Kości Przeznaczenia)
Obrona magiczna: nie
Działanie: Kapłan staje się niewidzialny (można dostrzec go kątem oka lub wykonując test Spostrzegawczości o trudności 6). Kapłan staje się widoczny gdy kogoś zaatakuje. Modlitwę można odmawiać jedynie po zachodzie słońca.

Modlitwa o pomoc
Koszt PM: 20
Modyfikator Trudności: 4
Koszt w WPR: 100
Czas trwania: okres, aż kapłan poradzi sobie z niebezpieczeństwem
Czas rzucania: rożny (w zależności od przychylności bóstwa)
Sposób odmawiania: F (kapłan pada na twarz i powtarza słowa modlitwy)
Obrona magiczna: nie
Działanie: Dzięki tej modlitwie kapłan otrzymuje pomoc od boga. Rodzaj tej pomocy zależy od siły wiary modlącego się (jeśli kapłan podupadł w wierze równie dobrze może się nic nie wydarzyć), może to być pojawienie się pomocników, tymczasowa niewrażliwość na ataki, dar oddychania pod wodą bądź (w przypadku najwierniejszych) zesłanie awatara lub przemiana kapłana (kapłan przemienia się w humanoidalną istotę, podczas przemiany szkielet wydostaje się na zewnątrz tworząc kostną zbroję, kości wydłużają się i twardnieją)

Awatar
Wysłannik boga, który zostaje zesłany na pomoc najwierniejszym kapłanom. Najczęściej bóg w krótkim czasie po zesłaniu go zażąda ofiary. Awatar jest stworzeniem, od którego nie można oderwać wzroku. Awatarem Armaggona jest najczęściej wielka czerwona modliszka. Awatar zostaje zesłany kapłanowi tylko raz w ciągu całego życia

Ko: 6 Po: 6 Si: 6 Zm: 6 Zr: 6 Zw: 6
In: 6 Og: 6 Wo: 6

Żywotność: 66
Walka wręcz: 6
Obrona (dystans/wręcz): 3/9
(czary/modlitwy/znaki): 3/9/3
Zbroja: boski pancerz (15)
Broń: przednie odnóża (k6+6+Si)
Moce:

• Odporny na czary mentalne i działające na zmysły
• Atakuje dwa razy w rundzie
• Posiada manewr Rozpłatanie (25 PW, obrona 4/+4, jeśli ofiara nie przejdzie testu Uniku, Akrobatyki lub Gibkości o trudności 8 zostaje rozcięta na pół)
• Potrafi latać (2 PW)